P.S. het is hier nog steeds zomer

Hiiii,

Ondertussen zijn we weer 2 weken verder. Ik merk nu al dat het me steeds meer moeite gaat kosten om deze blog bij te houden, maar ik blijf mijn best doen.

Het is bijna gelukt om al mijn vakken te volgen die ik van te voren had uitgekozen. Ik kwam er op mijn eerste dag achter dat er zowel 'master' als 'bachelor' vakken zijn. Hier had ik even niet naar gekeken. Ik ben uiteindelijk voor 1 mastervak geweigerd omdat er teveel studenten waren. Bachelor studenten mochten om die reden het vak niet volgen, wat ook best logisch is. Halsoverkop ben ik naar een andere les gesprint om hier een handtekening te fixen. Dat lukte wel. Dat was mijn enige struggle met het registreren voor mijn vakken. Dus dat viel alles mee.

Uiteindelijk ga ik deze vakken volgen:
1. Contemporary challenges for the Hungarian society
2. Human rights focused social work
3. Welfare safety net and minority
4. The EU social dimension
5. The situation of Romany minority in Central Europe
6. Cultural anthropology

Daarnaast zou ik eigenlijk nog een Hongaarse cursus volgen, maar ik heb toch maar besloten om dat niet te gaan doen. Met deze 6 vakken kom ik op 30 punten uit en heb ik best een lekker rooster gecreëerd. Ik moet het mezelf natuurlijk niet lastiger maken dan dat het is natuurlijk. Het is een Erasmus semester...
Daarnaast zijn 3 van de 6 vakken master vakken. Ik ben maar een hbo studentje, dus dat is nog best aanpoten. Nog een goede reden om de Hongaarse cursus te laten vallen.

De eerste week waarin we alle handtekeningen moesten regelen was echt puur een introductieweek van alle vakken. De meeste lessen duurde maar 10 minuten waarin de leraren vooral vertelde wat we van het vak konden verwachten. Vorige week was onze eerste 'lesweek'. Ik werd op dinsdag ziek dus ik heb gelijk al 2 lesdagen gemist.
Iedereen in ons huis is/was een beetje ziekig, dus we hebben elkaar lekker aangestoken. Na 2 dagen koorts en een mega schorre stem (ik kon gisteren zelfs helemaal niet meer praten, maar dat had vast een andere reden) gaat het nu wel weer steady.
Het valt me wel op dat je hier mega veel moet lezen voor alle vakken. Vooral voor de mastervakken. Ik mocht gelijk voor mijn eerste lesdag een artikel lezen van 50 pagina's waarvan ik de titel al moest 'google translate-en'. Uiteindelijk is me geleerd dat ik gewoon de 'abstract' moet lezen. Dat is de samenvatting. Weet ik dat ook weer. Weer een struggle minder.

Verder gaat het nog steeds prima in huis. Het is zelfs zo dat random mensen van ons huis afweten. "Wow ja dat huis, jullie geven super goede feestjes", is al een aantal keer voorbij gekomen. Zelfs toen we gisteravond in een Irish pub zaten zei een (voor ons) onbekende gast: "Hey i was in your flat the other day.. it was a good party!"
En dat al na 3 weken. Ik ben benieuwd hoe dat de komende 4 maanden gaat..
We hebben ook met z'n allen een weekendje Ljubljana geboekt. We hebben een busje gehuurd en een appartement geboekt via Airbnb. Het is zo goedkoop om dat soort dingen te plannen vanaf hier. Je bent maar iets van €40,- voor een heel weekend inclusief reis- en verblijf! Ben heel benieuwd naar Ljubljana. Het blijkt heel leuk te zijn daar.

Verder heb ik voor het eerst in mijn leven goulash soep gegeten. Een Hongaarse vriend van een huisgenootje heeft dat voor ons allemaal, plus aanhang dus 16 man, gekookt. Het was echt heel lekker. Lekkerder dan dat ik had verwacht. Wel houden de Hongaren hier van veel varkensvlees. Dus het is hier wel echt opletten met wat ik eet. Google translate op mijn telefoon wordt daardoor ook dagelijks 10 keer geopend om de verpakkingen in de Aldi te ontcijferen.

Leuk bruggetje naar mijn telefoon... Die is vrijdagnacht overleden. We hadden een verjaardagsfeestje van 2 huisgenoten en zijn naar een feestje in de stad gegaan. Het was een grote locatie en mijn huisgenootje die normaal mijn spullen (telefoon etc) bij zich houdt in haar tas, was er niet.. Het leek me daarom wel handig om mijn telefoon in mijn bh te stoppen. Ik was nogal panisch dat uitgerekend die avond mijn telefoon gestolen zou worden. Dit is niet bepaald mijn slimste actie ooit geweest. Het was nogal heet in die club en mijn telefoon kon mijn hitte niet aan. Vanaf dat moment is mijn beeldscherm van mijn iPhone paars. Zelfs 24 uur in rijst revalideren mocht niet baten.
Morgen ga ik met mijn Hongaarse buddy (mentor) lunchen en op zoek naar een goedkoop telefoon winkeltje dat mijn telefoon kan maken. Ik hoop dat hij nog gemaakt kan worden. Anders heb ik een probleem.
Voorlopig ben ik dan ook alleen via Facebook bereikbaar. Mocht je toevallig nog een goede iPhone (minimaal iPhone 5s met 16 gb als het even kan, haha) thuis heeft liggen.. dan mag je deze best we naar Budapest toesturen!
Positief dingetje: het is best knap dat ik het 3 weken zonder problemen met mijn iPhone heb uitgehouden.

Even iets heel anders. Vorige week zaterdag ben ik met een paar huisgenoten naar het Keleti station gegaan in Budapest. Hier wachten nog steeds veel vluchtelingen op een trein richting het westen. Onderweg naar het station hebben we cadeautjes gekocht voor de kinderen. 2 voetballen, een springtouw en een hele grote bellenblaas. Eenmaal aangekomen hebben we de cadeautjes uitgedeeld en zijn we met de 'kinderen' gaan spelen.
Ik heb een familie ontmoet met 2 kinderen van rond de 4 en 6 jaar oud: Mustafa en Sally. Ik heb een tijdje met het springtouw met ze gespeeld en uiteindelijk nog een tekening gemaakt met Sally.
De mensen zijn zo vriendelijk. Ze spreken geen woord Engels maar lachen veel. Als dank, omdat ze blij waren dat er mensen kwamen om met hun te spelen, kregen we chocolaatjes en wat te drinken. Het gaf echt een goed gevoel om daar te zijn geweest. Er is veel vrijwilligerswerk georganiseerd bij het station. Daarnaast zijn er veel mensen die cadeautjes komen brengen.
Uiteindelijk is het de familie gelukt om een trein te pakken richting Duitsland die avond. Ik weet niet hoe druk het nu nog op het Keleti station is, maar ik ben van plan om deze week weer even langs te gaan.

Dit is wel een erg lange blog geworden. Misschien moet ik toch maar wat vaker schrijven. De eerste weken maak je zo veel dingen mee.
Ik voel me in ieder geval nog steeds erg thuis hier en alles begint al een beetje gewoon te raken. Ik sport ook samen met wat huisgenoten bij een sportschool nu, waardoor ik me ook minder schuldig hoef te voelen wanneer ik weer een keer buiten de deur ga lunchen of nog een extra biertje pak.
Ik voeg nog wat foto's toe van de afgelopen 2 weken. Ik heb nog best wat sightseeing gedaan. Gelukkig ben ik hier nog een tijdje, want ik heb nog lang niet genoeg gezien van deze immens mooie stad!

Tot de volgende keer!